ಇಲ್ಲಿ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ಪ್ರತಿಶತ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸಗಳು ಯಂತ್ರಗಳಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಬಟ್ಟೆ ಒಗೆಯಲು ವಾಶಿಂಗ್ ಮಶೀನ್ , ಅದನ್ನು ಒಣಗಿಸೋದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಮಶೀನ್, ಅದನ್ನು ಐರನ್ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಮಶೀನ್, ಹೀಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ನಾವು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತೇವೆ. ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಾವು ಕೊಂಡುಕೊಳೋ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಕೆಲವನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಕೆಲವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ಉಪಯೋಗಿಸಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಹೋಟೆಲಿನಲ್ಲಿರೋ ವಾಶಿಂಗ್ ಮಶೀನ್ ಒಂದು ಬಾರಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲಿಕ್ಕೆ 2 ಡಾಲರ್(8 Quarter ನಾಣ್ಯಗಳು) ಕೊಡಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಒಣಗಿಸೋಕೆ ಮತ್ತೆ 2 ಡಾಲರ್(8 Quarter ನಾಣ್ಯಗಳು) ಕೊಡಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ಬಾರಿ, ವಾಶಿಂಗ್ ಮಶೀನ್ ತುಂಬೋ ಅಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನೀವು ಸ್ವಲ್ಪ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಇನ್ನು ಆಹಾರದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ರೆ, ಎಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ರೆಡಿ ಮೇಡ್ ಐಟಂ ಸಿಗುತ್ತೆ . ಅದನ್ನು ಅವರು ಶೀತಕ ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ(FRIDGE/REFRIGERATOR) ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಅದನ್ನು ಮೈಕ್ರೋ ಓವೆನ್ ನ ಒಳಗೆ ಇಟ್ಟುಬಿಸಿ ಮಾಡ್ತೇವೆ ಅಷ್ಟೇ. ಹೀಗೆ ಬ್ರೆಡ್ ಬೇಯಿಸಲು, ಅಥವಾ ಸುಡಲು ಇನ್ನೊಂದು ಟೋಸ್ಟರ್ಅಂತ ಇದೆ. ಇನ್ನು ಪಾತ್ರೆತೊಳೆಯೋ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಡಿಶ್ ವಾಷೆರ್ಇದೆ. ಸ್ನಾನ ಮಾಡೋಕೆ ಶವರ್ ಇದೆ. ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಬರಿ ಯಂತ್ರಗಳದ್ದೆ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲಿ. ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯ ಅಂದ್ರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಅವರವರ ಕೆಲಸ ಅವರವರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಾರೆ. ಯಾರೊಬ್ಬರ ಸಹಾಯನು ಇವರು ಕೇಳಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಗಾದರೂ ಹೋಗಬೇಕು ಅಂದರೆ, ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀರಾ ? ಇಲ್ಲಾ ನಿಮಗೆ ರಸ್ತೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು . ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಕೇಳಿ ತಿಳಿತೀರ ಅಲ್ವಾ. ಇಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರಿಗೂ GPS ಅಳವಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನೀವು ಮ್ಯಾಪ್ ನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕಾದರು ಹೋಗಬಹುದು. ಇನ್ನು ನೀವು ಅಕಸ್ಮಾತ್ ತಪ್ಪು ರಸ್ತೆ ಯಲ್ಲಿ ಹೋದರೆ, ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತದೆ, ಹಾಗೂ ಹೊಸ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕೂಡ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ GPS ನಿಮ್ಮ ಸಂಚಾರಿ ದೂರವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅಳವಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಹೀಗೆ ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳು ಕೂಡ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ಸೆಕೆಂಡ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳೋದು, ಅಮೆರಿಕ ಅಭಿವೃದ್ದಿ ಹೊಂದಿದ ದೇಶ ಎಂದು. ....ಹೀಗೆ ಇನ್ನೂ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಮಾಹಿತಿನ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಒದಗಿಸ್ತೇನೆ. .....ಕಾಯುತ್ತೀರಾ ತಾನೇ.......
Showing posts with label ಅಮೆರಿಕ ಜೀವನ. Show all posts
Showing posts with label ಅಮೆರಿಕ ಜೀವನ. Show all posts
Monday, June 28, 2010
Saturday, June 26, 2010
ನನ್ನ ಅಮೇರಿಕಾ ಜೀವನ.........ಭಾಗ 2
ಇಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರು ಮತ್ತು ಹೆಂಗಸರ ಮದ್ಯೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಪೈಪೋಟಿ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ತರಹದ ಕೆಲಸದಲ್ಲೂ ಮಹಿಳೆಯರು ಇಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿದ ಕೈ. ಅದು ಟ್ಯಾಕ್ಷ್ಸಿ ಚಾಲಕರು ಆಗಬಹುದು ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರು ಕೆಲಸ ಆಗಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಹೊಟೆಲಿನಲ್ಲೇ ನೋಡಿ,5 ಜನ ಮಹಿಳೆಯರು ಇದ್ದಾರೆ(ಕೆಲಸದವರು). ಅವರು ಹೋಟೆಲಿನ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಜೊತೆಗೆ ಟ್ಯಾಕ್ಷ್ಸಿ ಕೂಡ ಓಡಿಸ್ತಾರೆ. ಟ್ಯಾಕ್ಷ್ಸಿ ಅಥವಾ ಕಾರು ಓಡಿಸೋದು ನೀವು ಅಂದುಕೊಂಡ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ. ಇಲ್ಲಿ ಬಲಗಡೆ ಗಾಡಿ ಓಡಿಸಬೇಕು. ಕಾರಿನ ಸ್ಟೀರಿಂಗ್ ಬಲಗಡೆ. ನಾವು ನಡೆದು ಓಡಾಡುವಾಗ ಕೂಡ ಈ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕು(ಬಲಗಡೆ ಓಡಾಡೋದು). ಕಾರು ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ಜೀವನ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಇಲ್ಲಿ. ಅದೂ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅಂದರೆ, ಕಾರು ಇರಲೇಬೇಕು. ಹಾಗಂತ ಕಾರು ಓಡಿಸಲು ಪರವಾನಗಿ ಪಡೆಯುವುದು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಇವೆ. ಮೊದಲನೇದು ಅಂದರೆ ನೀವು ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಬೇಕು. ಇದರಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಅಂದರೆ 80 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಬೇಕು. ಆನಂತರ ನೀವು ಕಾರನ್ನು ಓಡಿಸಿ ತೋರಿಸಬೇಕು. ನಂತರ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಅಂದರೆ ಕಾರನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸೋದು ಅನ್ನೋ ಪರೀಕ್ಷೆ. ಇದರಲ್ಲೇ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ಫೇಲ್ ಆಗ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಶ್ರಮ ಪಡಬೇಕು. ಇನ್ನೋದ್ ವಿಷಯ ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಕಾರಿಗೆ ಇರೋದೇ ಎರಡು ಗೇರ್. ಒಂದು ಮುಂದೆ ಹೋಗಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಹಿಂದೆ ಹೋಗಕ್ಕೆ. ಕಾರನ್ನು ನಾವು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕೂಡ ಪಡೆಯಬಹುದು, ಕೇವಲ 20-30 ಡಾಲರ್ ಆಗುತ್ತೆ ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರತಿ ದಿನಕ್ಕೆ. ಆ ಕಾರುಗಳನ್ನು ಓಡಿಸೋದು ಏನು ಚಂದ ಅಂತೀರಾ. ಹಾಗು ಕಾರುಗಳನ್ನು ನಿಯಮಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣ ವಾಗಿ ಓಡಿಸ್ತಾರೆ ನೋಡಿ ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಹಾಟ್ಸ್ಆಫ್. ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯರು ಇವರನ್ನು ನೋಡಿ ಯಷ್ಟೋ ಕಲಿಯಬೇಕು. ಅಮೆರಿಕ ದಲ್ಲಿ ನೀವು ವಾಸಿಸೋಕೆ, ನಿಮಗೆ ಒಂದು ಮೂಲ ದಾಖಲೆ ಬೇಕು, ನೀವು ಅಮೆರಿಕ ವಾಸಿಅಂತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿಸೋದಕ್ಕೆ. ಅದೇ Social Security Number. SSN ಎಂದು ಚಿರಪರಿಚಿತ. ಬ್ಯಾಂಕ್ ನಲ್ಲಿ ಖಾತೆ ತೆರೆಯಲು ಇದು ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಬರೀ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆ ಅಲ್ಲ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಇದು ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಗುಪ್ತ ವಾಗಿ ಕೂಡ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ, ನೀವು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರೆ ಮಾಡೋ ಮೊದಲನೇ ಕೆಲಸ ಅಂದರೆ ಇದೇ. ಇದು ಮೊದಲನೇ ದಿನಾನೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನೀವು ಕಾಯಬೇಕು.(7-10 ದಿನ) . ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ನೀವು ನೀವು ಏನೇ ಕೊಳ್ಳಲಿ, ಅಥವಾ ಖರ್ಚು ಮಾಡೋ ಹಣವನ್ನು ಭಾರತದ ರೂಪಾಯಿಗೆ ಹೋಲಿಸಲೇ ಬೇಡಿ. ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವಕ್ಕೆ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ದರ ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತೆ, ಹಾಗೇನೆ ಕೆಲವಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೇನೆ. ಭಾರತದ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥ ಬೇಕು ಅಂದರೆ, ಅದು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿನೆ. ಭಾರತದ ಪದಾರ್ಥ ಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಸಿಗೋಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಂತಾನೆ ಕೆಲವು ಅಂಗಡಿಗಳು ಇವೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕೋಲಂಬಸ್ ನಲ್ಲಿ ಆ ತರಹದ ಅಂಗಡಿ ಇದೆ. ಅದೇ ಬಾಂಬೆ ಬಜಾರ್. ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಉಡುಪಿ ಇಡ್ಲಿ, ವಡೆ, ಸಾಂಬಾರ್,ಎಂ.ಟಿ.ಆರ್ ಪದಾರ್ಥಗಳು, ಹಳದಿರಾಮ್ಸ್ ರವರ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಕಾಯಿ ಪಲ್ಯೆ ,ಮುಂತಾದವುಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ. ನಾನು ಕೇವಲ ಹತ್ತು ಡಾಲರ್ ಗೆ ಒಂದು ಪ್ಯಾಕೆಟ್ ಇಡ್ಲಿ, ಸಾಂಬಾರ್, ಈರುಳ್ಳಿ ಕಾಲು ಕೆ.ಜಿ., ಕೊತ್ತಂಬರಿ, ಕರಿ ಬೇವು, ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಾದ್ಯ ಆಯಿತು. ಇದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಅಡಿಗೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸುಲಭ ಆಗುತ್ತೆ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಪ್ರತಿ ಗುರುವಾರ ನಮ್ಮ ಹೋಟೆಲ್ನಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಕೊಳ್ಳಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಹೋಟೆಲಿನವರೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಾಪಸ್ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಬಿಡ್ತಾರೆ ಕೂಡ. ಇನ್ನು ಮನೇಲಿರೋ ದೂರದರ್ಶಕ ದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೇ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಚಾನೆಲ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೇನು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ರೇಡಿಯೋ ಕೂಡ ಹಾಗೆ. ಆದರು ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಹೋಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಭಾರತದ ಹಾಗೂ ಕನ್ನಡದ ಜನರನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಇಂದಿಗೆ ಇಷ್ಟು ಸಾಕು, ನಾಳೆ ಸಿಗೋಣ ಬನ್ನಿ.......
Wednesday, June 23, 2010
ನನ್ನ ಅಮೇರಿಕಾ ಜೀವನ.........ಭಾಗ 1
ರಾತ್ರಿ ಏನೋ ಮಲಗಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಹಾಳಾದ್ದು ನಿದ್ದೆ ಬರಬೇಕಲ್ಲ. ಹೇಗೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದೆ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಂದಿನಂತೆ 6 ಗಂಟೆಗೆ ಎದ್ದೆ. ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಬೇರೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ ನೋಡಿ, ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳ ಹಾಕುತಿತ್ತು. ನನ್ನ ರೂಂ ಮೇಟ್, ಇದೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಾವಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಅಂದ. ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ತಲೆ ಆಡಿಸಿದೆ. ಇವನು ಒಬ್ಬ ಮುಸಲ್ಮಾನ. ನಾನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಆದರೂ ಕೂಡ ಇವನು ಮಾಡಿದ ಅಡಿಗೆ ತಿನ್ನಲೇ ಬೇಕು. ಏನು ಮಾಡೋದು, ವಿಧಿ ಬರಹಾನ ಯಾರೂ ತಪ್ಪಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಏನು, ಅಂತ ದೊಡ್ಡದಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ QUEEN SIZE ಹೌಸ್ ಅಂತಾ ಕರಿತಾರೆ. ಹೀಗೆ KING SIZE ಕೂಡ ಇದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ರೂಮ್ನಲ್ಲಿ ಅಡಿಗೆ ಮನೆ, ಊಟ ಮಾಡೋ ಮನೆ (DINING), ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆ ಎಲ್ಲಾ ಇದ್ದವು. ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ತರ ಅಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ. ಅಡಿಗೆ ಮನೇಲಿ ಹೋಟೆಲಿನವರೆ, ಸ್ಟೌ ಮತ್ತು ಕೆಲ ಪಾತ್ರೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಇಲ್ಲಿ ಗ್ಯಾಸ್ ಇಲ್ಲಾ ಬಿಡಿ,ಎಲ್ಲಾವಿದ್ಯುತ್ ಒಲೆನೆ. ಇನ್ನು ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಾತ್ ಟಬ್ ಇದೆ, ಇದರಲ್ಲೇ ಬಿಸಿ ನೀರು, ತಣ್ಣನೆಯ ನೀರು ಬರುತ್ತೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಅಮೆರಿಕನ್ ಶೈಲಿಯ ಲೇಟ್ರಿನ್ ಕೂಡ ಇದೆ. ಮುಖ ತೊಳೆಯಲು ಒಂದು ವಾಶ್ ಬೇಸಿನ್ ಇದೆ. ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸೋಫಾ, ಮಲಗಲು ದೊಡ್ಡ ಬೆಡ್. ದೂರದರ್ಶಕ (TV) ಕೂಡ ಇದೆ. ಅವನು ಶಾವಿಗೆ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ. ನಾನು ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬಂದೆ. ನಂತರ ಟೀ ಮಾಡೋಣ ಎಂದರೆ ಹಾಲು ಇಲ್ಲಾ. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಸಿಗೋದು ಇಲ್ಲಾ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಹೇಗೋ ಅದೇ ಶಾವಿಗೆ ತಿಂದು, ಆಫೀಸ್ ಕಡೆ ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದೆ. ಹೇಗೆ ಹೋಗೋದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆಗ ನನ್ನ ರೂಂ ಮೇಟ್ ಹೇಳಿದ, ಹೋಟೆಲ್ನಿಂದ ವ್ಯವಸ್ತೆ ಇದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ. ಅದರಲ್ಲೇ ಇಬ್ಬರು ಆಫೀಸ್ ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು. ನಾನು ಮೊದಲು ನನ್ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕ ರನ್ನು ನೋಡ ಬೇಕಿದ್ದರಿಂದ ಆಫೀಸ್ ನ ಸ್ವಾಗತ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ (RECEPTION) ಗೆ ಹೋದೆ. ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕ ನ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ದೂರವಾಣಿ ಯನ್ನು ಸ್ವಾಗತ ಕಾರಿಣಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದೆ. ಆಕೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದಳು, ಆದರೇ ನನ್ನ ದುರಾದ್ರುಷ್ಥ ಆ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಇನ್ನು ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುವ ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಆಸೀನನಾದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಸ್ವಾಗತಕಾರಿಣಿಯರಿದ್ದರು. ಒಬ್ಬಳು ಬೆಳ್ಳಗೆ ಹಾಲಿನ ತರ ಹೊಳೆಯುತ್ತ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣ ದವಳು ಆಗಿದ್ದರೆ , ಮತ್ತೊಬ್ಬಳು ನನಗೆ ಕಪ್ಪು ಬೆಕ್ಕನ್ನು ನೆನಪಿಸೋ ತರ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣ ದವಳು ಆಗಿದ್ದಳು. ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ಇವೆರಡು ಗುಂಪಿನ ಜನಗಳು ಇರುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೇನೆ ಇಲ್ಲಿ ಸಣಕಲ ಮತ್ತು ಡುಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ತರಹ ಎರಡೇ ತರಹದ ಜನರನ್ನು ನೀವು ನೋಡಬಹುದು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಸ್ವಾಗತ ಕಾರಿಣಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಲು ತಿಳಿಸಿದೆ. ಆದರೇ, ಈ ಬಾರಿ ನನ್ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನ, ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನನ್ನು (My Managers manager) ಮಾತನಾಡಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವರು, ತನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ನಾನು ಅವರ ಜೊತೆ ಹೋಗಿ, ನನ್ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನ, ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದೆ. ಅವರ ಹೆಸರು ಡೇವ್. ಹೆಸರು ಚಿಕ್ಕದು, ದೇಹ ಮಾತ್ರ ಬಾರಿ ದೊಡ್ಡದು. ಅವ್ರು ನನಗೆ ಒಂದು ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ಕೊಟ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಇರೋ, ಸಮಾವೇಶ ಕೊಟಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದರು. ನಂತರ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯಾದ ಪ್ರಶಾಂತ ರವರು ನನ್ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನ ಜೊತೆ ಮಾತು ಕಥೆ ನಡಿಸಿ, ಅವರು ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳೋ ಕಡೆ, ಒಂದು ಸ್ತಳ ಖಾಲಿ ಇದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ, ನನ್ನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಆಗಲೇ ಸಮಯ ೧೨ ಹೊಡೆದಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರು ಇಲ್ಲಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದರು. ನಾನು, ಪ್ರಶಾಂತ ಮತ್ತು ಗಿರೀಶ್ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಇರೋ ಮೆಕ್ಸಿ ಕನ್ ಹೋಟೆಲಿನ ಕಡೆ ಪಯಣ ಬೆಳೆಸಿದೆವು. ಇದರ ಹೆಸರು "CHIPOTLE", ಚಿಪೋಟ್ಲೆ, ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಕರೆಯಿರಿ. ಇಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಾಹಾರಿ ಆಹಾರ ಅಂದ್ರೆ ಬರಿತ್ಟೋ(BURITTO) ಅಂತ. ಇದು ಒಂತರ ಚಪಾತಿ ರೋಲ್. ಚಪಾತಿ ಒಳಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿತ್ರಾನ್ನ ಹಾಕಿ ಕೊಡ್ತಾನೆ. ಇದರ ಬೆಲೆ ಏನು ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ. ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ಡಾಲರ್ ಅಷ್ಟೇ. ಹೇಗೋ ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡು ನಡಿಬೇಕಲ್ಲ ಅದನ್ನೇ ಮೂವರು ತಿಂದೆವು. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದು. ಮತ್ತೆ ವಾಪಸ್ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಬಂದೆವು, ನಡೆದುಕೊಂಡು. ಏನು ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಸಂಜೆ ೫ ಗಂಟೆ ಆಯಿತು, ಎಲ್ಲರು ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಜೂಟ್ ಹೇಳ್ತಾ ಇದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟರು. ನಾನು, ಗಿರೀಶ್, ಪ್ರಶಾಂತ ಕೂಡ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ದ ಆದೆವು. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಹೋಟೆಲಿನ ವ್ಯಾನ್ ಬಂತು. ನಮ್ಮನ್ನು ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಮನೆಗೆ ಬಂದವನೇ ಅಡಿಗೆ ಶುರು ಮಾಡಿದೆ. ಅನ್ನ ಮತ್ತು ಬೇಳೆ ಸಾಂಬಾರ್ ಅದೇ ವಿದ್ಯುತ್ ಓಲೆ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ, ತಿಂದು ಮಲಗಿದೆ ನೋಡ್ರಿ. ಎಲ್ಲಿತ್ತೋ ಆ ನಿದ್ರೆ, ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು......
Subscribe to:
Posts (Atom)